Cocuk adam

Sabah'in 7'sinde aklimda Michael Jackson ve onun hala olmus olamayacagi var, tir tir yiyiyor icinde birseyler. Nasil olabilir kavrayamiyorum. Bana oluyor boyle cok unlu ve her daim birseyler uretmis urettikleri de hayatimizin icine zikretmis insanlarin gidisi bende durgunluk ya da kilitlenme ya da ona benzer bir etki yaratiyor aciklayamiyorum. Farah Fawcett de oldu dun ama onda ayni sey olmadi cunku, kendisinin pek de iyi kalpli bir insan en azindan cok da iyi bir uvey anne olmadigini okumustum Tatum O'Neal'in Paper Life isimli edebiyat tarihine gecmesi gereken, her genc kizin okumasini tavsiye ettigim biyografisinde.

Michael'a donelim biz yine hemencecik. Tamam adam beden arti ruh sagliginin icine etti son on yillarda artik o sevimli, kocaman sacli cocuk ya da 90'lardaki muthis kivirtmasi ve sarkilariyla bizim devlet kanalimizdaki beyaz corapli siyah pantolonlu ilah da degil. Dudaklarini boyamaya basladi, cocuklarla sozde uygunsuz iliskisi yuzunden mahkemelerde surundu, pijama ile sokaga cikti ayyy ne ayip. Ben sahsen O'nun evine gelen cocuklarla boyle bir iliskisi olduguna hic ama hic inanmadim. Cocuklarini popun ilahi adamin evine oyun oynamaya gonderme bahanesiyle, Michael'a peskes cekip sonra da cocukugumu taciz ediyor diye avaz avaz bagirip milyon dolarlari agizda salyalari ile ruyalarinda goren analarin planli, programli halt yemeleri degilse ben de kisa boylu bir Cinli'yim. Ehh biraz oyleyim aslinda.

Dun haberlerde O'nu taniyan bir suru insanla konustular, hayranlari, zaman icinde O'nunla roportaj yapmis gazeteciler, yok muzik endustrisinden insanlar filan. Hepsi de O'nun icin kirilgan, utangac, insancil ve de muthis bir zeka olarak bahsetti. Birkac kendini bilmez de son yillarda taciz davasiyla gundeme nasil geldiginden, yok efendim Berlin'de oglunu balkondan nasil da dusurmek uzere oldugundan ve kendisini tukettiginden filan bahsetti ki ben onlarla pek ilgilenmiyorum. Nedense biz insanlar ki ben dunya yuzundeki butun insanlarin psikolojisinden anladigim ve onlari teker teker analiz etme yetenegi ve bilgisine sahip oldugum icin boyle bir genelleme yapiyorum biz insanlar diye, yetenekli, muthis zekali insanlarda mutlaka bir kusur arar, bok atmak icin o muthis zekayi didikler de didikleriz. Yok efendim derisinin rengini de acmis, yok burnunu kucultturmus, 35 tane estetik olmus, cocuklarla cok yakinmis zart da zurt.

Ulan bu adam ki artik nur icinde yatsin diyebilirz ya da muthis muzikler esliginde daha mi olur bilemiyorum, dunyanin en cok satan albumunu yapmis, Thriller albumu ile 80 hafta Billboard top 10 listesinde kalmis bir ilah. Pop'un krali var mi daha otesi? Sana ne derisinin renginden, dudagindaki kalemin markasindan, cocugunun anasindan. Bunlar mi kuculttu Michael'i? Kendisine boyle hitap ediyorum cunku bu ulkede cok yakinlastik kendisiyle kisa surede. Hic kucultmedi tam tersine daha da kocaman yapti bence kendisini. Hep merak edildi, konusuldu ve O her zamanki kirilganligi ve zerafeti ve bir kiz cocugunu andiran urkek ses tonu ile kibarligindan hic odun vermedi, paparazilere saldirmadi, kufur etmedi, kimseyi kirmadi. Kendi bildigi hayati yasamaya devam etti. Cocuklardan hic vazgecmedi cunku O'nun hic cocuklugu olmadi.

Kimbilir belki de o bedende cok mutsuzdu, kocaman evinde, Bahreyn'de aldigi adasinda, gittigi her yerde yalniz ve mutsuzdu. Avukati demis ki dun aksam televizyonda "He was a man child." Cocuk adam yani, 50 yasindaki cocuk adam, dunyanin en unlu, en yetenekli insanlarindan biri, pop muzikte, dansta cigir acmis ama yine de cocuk kalmis, kalmak istemis kirilgan adami. Simdi herkes O'nu konusuyor bangir bangir, aslanim Liza Minelli nasil da koydu lafi canli yayinda. Herkes dedi simdi isine geldigi gibi yazacak Michael'i kotu konusanlar iyi konusacak cunku bu sattiriyor haberi ama "He was not guilty folks" dedi ve benim icin noktayi koydu hem de kitabin tam ortasindan.