Tuesday, December 8, 2009

Dipsiz kuyuya girmemek umidiyle

Ulkemizin kaderi degisecek mi birgun diye bekleye bekleye, biz de 35 yasimiza geldik. Bu soruyu sesli olarak hic sormadim, yazili olarak hic yazmadim bu ilk. Ama bugun sordum bu ulkenin kaderi degisecek mi? Insanlar dini, dili, soyu, sopu yuzunden asagilanip, itilip kakilmadan, faili mechule kurban gitmeden, gozaltinda kaybolmadan, askerin komplosuna maruz kalmadan, acilimi destekleyenlere anasinin dutulmesi tehditleri savrulmadan yasanabilecek mi bu ulkede?

Adam gibi bir parti kurulup calisabilecek mi, insan haklarini destekleyen, fasist olmayan, herkesi kucaklayan, sadece beyazi, sunniyi ama kafasi acigi, Turkce konusani desteklemeyip, insani, vicdanliyi, halki kucaklayan, itip kakmayan, yola tas koymayan, zengini zengin etmeyen? Okuma hakkini isteyen herkese veren, ibadete saygi gosteren ama ateisti de esit sayan, tanka tufege degil, demokrasiye inanan, dusunceye kursun sikmayan, hapiste iskence etmeyen, Kurt'e, Alevi'ye,Ermeni'ye solcuya komplo kurmayan, turbanliyi okuldan atmayan, basina peruk takmaya zorlamayan, insani seven, koseyi donmekten cok, herkesi yuceltmek isteyen insanlarla yasamak istiyorum ben.

Korkuyorum cok biraz umitlendigim, mutlu insanlarin artacagina inandigim ulkemdeki provokasyonlari gordukce. Ya DTP kapatilirsa o zaman ne olur? Olacaklardan cok korkuyorum, bak demistik bunlarla acilim olmaz diyeceklerinden, acilima inananlarin yilmasindan, tukurdugunu yalattirdik mike mike demelerinden, ayyildizli facebook profillerinden, Turkiye Turklerindir'lerden, begenmeyen miktirsin gitsincilerden korkuyorum. Yilmaktan, yildirilmaktan, umitsizlige dusmekten, dipsiz bir kuyuya girmekten, kendini elit cogunluk sayan aslinda bir bok olmayip, hic birseyden haberi olmadan ahkam kesen geri zekalilarin etrafa yayilmasindan korkuyorum hatta midem bulaniyor.

Cumayi bekliyorum, korkuma yenilmeme umidiyle.